Spreek over de geschiedenis van pleisterzagen. De pleisterzaag („Gipsverbandsnijder“) werd eerst gepatenteerd door Homerus H Stryker in de jaren '40, en de gemeenschappelijkste vandaag gebruikte zaag van het gietvormknipsel draagt nog zijn naam: Stryker.
In zijn octrooiaanvraag, schreef de plastic chirurg: „Mijn beter hulpmiddel is zeer efficiënt bij het snijden van afgietsels of andere harde materialen, maar als de snijder toevallig menselijke huid raakt en stoffen of andere voorwerpen niet snijdt, zal het zal niet de het huidoppervlakte of materiaal of beschadigen snijden tenzij zij vrij strikte steun.“ zijn
Hoewel het moeilijk is om te veronderstellen dat de technologie van de gipsverwijdering veel in ongeveer 70 jaar niet heeft verbeterd, soms is de eenvoud de zuiverste vorm van genie.
De pleisterzagen worden aangedreven door elektriciteit en zij zijn van plan om het op uw armen of benen te gebruiken om het pleister af te snijden dat uw huid raakt. Hoe kunt u tegen bloedige rampen beschermen? Alles bij elkaar: de weerstand zodra u dit geheim kent, u kan zijn een weinig meer ontspannen wanneer de roterende het bladdalingen van de metaalzaag op uw lichaam.
De weerstand is niet vergeefs. Het principe dat tot het het werk maakt is zeer gelijkaardig aan wat u in uw dagelijks leven opmerkt: Als u om op een stuk van document probeert te schrijven dat geen steun heeft, kunt u niet een schrijven. Het document zal zich slechts buigen en zal, met bijna geen weerstand bewegen. Maar zodra de pagina hard wordt, zal uw pen of potlood genoeg wrijving produceren om het document te merken.
Het zelfde is waar voor het gebruiken van een pleisterzaag. Aangezien het zaagblad slechts trilt en niet roteert, kan de huid contact weerstaan zonder wordt gesneden (met een paar uitzonderingen). Daarom verstrekt het onbuigbare gietende materiaal – gips of glasvezel – heel wat weerstand en de pleisterzaag kan zijn werk doen.